Jeszcze dłuższe zaręczyny (The Five-Year Engagement, 2012)

reżyseria: Nicholas Stoller

scenariusz: Nicholas Stoller, Jason Segel

produkcja: USA

gatunek: komedia romantyczna

dystrybucja polska: United International Pictures Sp z o.o.

Od komedii romantycznych nie wymaga się zwykle wiele. Mają rozśmieszyć, wzruszyć do łez, przejąć się niepowodzeniami w dotarciu się bohaterów, a później cieszyć razem z nimi z happy endu. Nie lubimy, gdy jest smutno wtedy, gdy ma być wesoło, gdy zamiast szczęścia pojawia się dramat, a miejsce miłości zastępuje samotność. Każde złamanie schematu musi być więc precyzyjnie umotywowane. I chociaż Jeszcze dłuższe zaręczyny ostatecznie do konwencji powracają, to zabawa tonacją - choć czasem bardzo doskwiera - sprawdza się tu idealnie.

To była miłość od pierwszego wejrzenia, a potem szybki, intensywny związek i skomplikowane, ale efektowne i, co najważniejsze, pomyślne zaręczyny. Tom (Jason Segel) i Violet (Emily Blunt) są bardzo szczęśliwi, ale ich miłość zostaje wystawiona na próbę: ona otrzymuje propozycję stażu doktorskiego w dalekim Michigan, a on się... poświęca. Porzucając świetną pracę w restauracji w Los Angeles, Tom jeszcze nie wie, jak bardzo niespełnienie jednej strony, a sukces drugiej przekłada się na atmosferę w domu i uczucie. Przy braku motywacji, sił i funduszy wymarzony ślub musi poczekać...

Dziwny to film. Ani to stuprocentowa komedia, ani stuprocentowy romans. Nastrój zmienia się tu jak w kalejdoskopie - nie zdążysz nacieszyć się mniej lub bardziej śmiesznym dowcipem, bo ton już zmienia się na śmiertelnie (i to dosłownie) poważny. Trochę jak w życiu - nigdy nie jest tak zabawnie, jak mogłoby być, bo w gruncie rzeczy chodzi o nasz los, a tu, ostatecznie, trzeba trochę powagi. Tom zdaje sobie z tego doskonale sprawę i choć przesuwa granice swojej wytrzymałości coraz dalej, wreszcie dociera do ściany i... dziwaczeje. To taka jego reakcja na własną niemoc, brak asertywności, zapędzenie się w źle pojętej ofiarności, lojalności i, tak, też miłości. A Violet? Ona wcale nie jest zapatrzoną w siebie karierowiczką, która nie widzi, co się dzieje z najbliższą jej osobą. Tylko co właściwie ma zrobić? Przecież się zgodził, przecież wiedział, przecież zapewniał, że wszystko jest w porządku... Znajome dylematy, hm? A tych pytań, trudności i lęków z życia wziętych jest tu dużo więcej.

Jeszcze dłuższe zaręczyny nie są w gruncie rzeczy ani śmieszne, ani do końca romantyczne. To dobrze, bo wyróżniają się na tle innych propozycji w swoim gatunku. I choć fabuła nie powala, a film trochę się dłuży, warto wytrwać, by wyłowić kilka perełek z dziedziny relacji damsko-męskich. I zobaczyć cudowną, bo naturalną i absolutnie uzdolnioną Emily Blunt. Mnie to wystarczyło.

Czy polecam? Na leniwy, jesienny wieczór - tak.